Nu ik geen werk meer heb, ben ik nog kritischer aan het worden om nog meer te besparen. Mijn
mannetje koopt elke dag een kopje koffie bij het tankstation. Dit is
eigenlijk al jaren zo, maar ik heb er nooit over nagedacht. Een week geleden
vroeg ik hem wat zo'n kopje koffie eigenlijk kost. Zijn antwoord: 1 euro
en hij keek mij aan of hij dacht: "Man, man, dat heerlijke warme kopje
koffie, in de morgen van het tankstation, kan ik op mijn buik gaan
schrijven!" En hij had gelijk:-). Ik had weinig overtuigingskracht nodig
en vertelde hem dat zijn heerlijke kopje koffie ons minimaal 300 euro
per jaar kost. Toevallig kwamen vrienden op bezoek en ik vertel mijn
vriendin over het dure kopje koffie. Zij had in haar kerstpakket een
thermos-mok en ook een thermosfles gekregen en zij stelde spontaan voor
om de mok en fles aan ons te geven. Natuurlijk zei ik gretig ja. Dus
mijn mannetje de eerste dag, met veel tegenzin, met zijn mok naar het
werk. Ik stuurde hem, die morgen, een what's app om te informeren hoe
zijn mok beviel. (Hij had de mok meegenomen en de thermosfles stond nog
thuis). Zijn antwoord: "Ik had alleen de mok meegenomen, want als dat
flesje ook zou werken ben ik bang dat hij zegt: Blijf maar in de auto
wonen". Hij brengt me op een idee! Dat is nog goedkoper! Maar sinds ik
geen kostwinner meer ben was mijn antwoord: "Nee hoor schat, jij bent nu
de kostwinner! Love you".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten